societas

sŏcĭĕtas, ātis, f. [id.], fellowship, association, union, community, society (implying union for a common purpose; cf.: conjunctio, consociatio; and not a mere assembly; cf.: circulus, coetus; conventus, sodalitas; freq. and class.).

I.

In gen.:

hominum inter ipsos societas conjunctioque,

Cic. Leg. 1, 10, 28:

(nos) natos esse ad societatem communitatemque generis humani,

id. Fin. 4, 2, 4:

societas generis humani, quam conciliavit ipsa natura,

id. Lael. 5, 20:

fides et societas generis humani,

id. N. D. 1, 2, 4:

societas et communicatio utilitatum,

id. Fin. 5, 23, 65:

nulla societas nobis cum tyrannis, sed potius summa distractio est,

id. Off. 3, 6, 32:

societatem cum aliquo coire... dirimere,

id. Phil. 2, 10, 24:

societatem coire de municipis cognitique fortunis cum alienissimo,

id. Rosc. Am. 31, 87:

quasi societatem coit conparandi cibi,

id. N. D. 2, 48, 123:

societatem confirmare,

id. Phil. 2, 35, 89:

nefarias pactiones societatesque conflare,

id. Har. Resp. 20, 42:

consiliorum omnium societas,

id. Brut. 1, 2; Hirt. B. G. 8, 3:

juris,

Cic. Rep. 1, 32, 49:

humanitatis,

id. ib. 2, 26, 48:

beate et honeste vivendi,

id. ib. 4, 3, 3:

gravitatis cum humanitate,

id. Leg. 3, 1, 1:

belli,

Sall. C. 40, 1:

omnium facinorum sibi cum Dolabellā societatem initam confiteri,

Cic. Phil. 13, 17, 36:

nominum,

names in common, Plin. 17, 24, 37, § 218 et saep.; cf.: nulla sancta societas nec fides regni est, Enn. ap. Cic. Off. 1, 8, 26, and id. Rep. 1, 32 (Trag. v. 411 Vahl.):

neque naturae est societas ulla cum somniis,

Cic. Div. 2, 71, 147.—

II.

In partic.

A.

A copartnership, association for trading purposes.

1.

In abstr.:

qui societatem cum Sex. Naevio fecerit, etc.... fecit societatem earum rerum, quae in Galliā comparabantur,

Cic. Quint. 3, 11:

qui magnā fide societatem gererent, etc.,

id. ib. 3, 13:

cum annos jam compluris societas esset,

id. ib. 4, 14:

quae (pecunia) tibi ex societate debeatur,

id. Rosc. Com. 6, 16:

societatem contrahere,

Dig. 17, 2, 5; 17, 2, 74:

coire,

ib. 17, 2, 1 sq.; 17, 2, 5.— Plur.:

societates contrahuntur sive universorum bonorum, sive negotiationis alicujus, sive vectigalis, sive etiam rei unius,

Dig. 17, 2, 5.—

2.

In concr., a company or society of the farmers of the public revenue:

nulla Romae societas vectigalium, nullum collegium aut concilium, etc.,

Cic. Sest. 14, 32; cf. id. Fam. 13, 9, 2:

si omnes societates venerunt, quarum ex numero multi sedent judices,

id. Mur. 33, 69:

provinciarum,

Caes. B. C. 3, 3 fin.:

maximarum societatum auctor,

Cic. Planc. 13, 32; Plin. 33, 7, 40, § 118. —

B.

A political league, an alliance, confederacy:

cum Ptolemaeo societas erat facta,

Caes. B. C. 3, 107 fin.:

Ambiorigem sibi societate et foedere adjungunt,

id. B. G. 6, 2:

Leptitani Romam miserant amicitiam societatemque rogatum,

Sall. J. 77, 2;

so with amicitia,

id. ib. 83, 1:

impellere ad societatem belli,

id. C. 40, 1:

cum Lacedaemonii in societate non manerent,

Nep. Con. 2, 2:

Ioniam a societate averterunt Atheniensium,

id. Alcib. 4, 7:

societatem alicujus induere,

Tac. A. 12, 13.